Τι είναι η μετασυνουσιακή δυσφορία
Για την πλειονότητα των ανθρώπων, ο οργασμός αποτελεί μια κορύφωση απόλαυσης, εκτόνωσης και σύνδεσης. Όμως για μια μικρή, συχνά αγνοημένη κατηγορία ανδρών, ο οργασμός μετατρέπεται σε αφορμή βασανιστικών συμπτωμάτων που μπορεί να διαρκέσουν για ώρες ή και μέρες.
Το φαινόμενο αυτό είναι γνωστό ως μετασυνουσιακή δυσφορία, ένα σπάνιο αλλά υπαρκτό ψυχοσεξουαλικό σύνδρομο, το οποίο έχει αρχίσει τα τελευταία χρόνια να καταγράφεται και να μελετάται συστηματικά.
Πώς εκδηλώνεται
Η διαταραχή χαρακτηρίζεται από την εμφάνιση έντονων σωματικών και ψυχικών συμπτωμάτων μέσα σε λίγα λεπτά ή ώρες μετά την εκσπερμάτιση.
Το φαινόμενο αυτό είναι γνωστό ως μετασυνουσιακή δυσφορία, ένα σπάνιο αλλά υπαρκτό ψυχοσεξουαλικό σύνδρομο, το οποίο έχει αρχίσει τα τελευταία χρόνια να καταγράφεται και να μελετάται συστηματικά.
Τα πιο συχνά συμπτώματα είναι:
Η διάρκειά τους κυμαίνεται από 1 έως 7 ημέρες (!), καθιστώντας την εμπειρία του οργασμού ανεπιθύμητη και τρομακτική.
Πιθανά αίτια και θεωρίες
Η ακριβής αιτιολογία της διαταραχής δεν είναι πλήρως κατανοητή, αλλά υπάρχουν διάφορες θεωρίες. Μία από τις επικρατέστερες είναι η αυτοάνοση υπόθεση: ο οργανισμός κάποιων ανδρών φαίνεται να αντιδρά υπερβολικά στο ίδιο τους το σπέρμα, πυροδοτώντας μια ανοσολογική απάντηση μετά την εκσπερμάτιση.
Άλλες θεωρίες εστιάζουν σε διαταραχές του νευροενδοκρινικού συστήματος, σε ανισορροπίες νευροδιαβιβαστών όπως η σεροτονίνη και η ντοπαμίνη, ή ακόμα και σε ορμονικές μεταβολές της προλακτίνης και της τεστοστερόνης μετά τον οργασμό.
Πάντως, η ψυχογενής αιτιολογία, η πιο συχνή, έχει να κάνει κατά βάση με την βαθιά, εσωτερική κατάκριση της σεξουαλικής πράξης και της εκσπερμάτισης, κάτι που, όπως είναι λογικό, χρήζει αναλυτικής ψυχοθεραπευτικής παρέμβασης.
Επιδράσεις στην ψυχοσεξουαλική ζωή
Με την πρώτη επίσημη περιγραφή της διαταραχής μόλις το 2002 από τους Waldinger και Schweitzer, σήμερα έχουν καταγραφεί πολλές τεκμηριωμένες περιπτώσεις παγκοσμίως. Πολλοί άνδρες δεν αναφέρουν το πρόβλημα λόγω ντροπής ή επειδή δυσκολεύονται να το περιγράψουν.
Οι συνέπειες είναι σοβαρές και συχνά δραματικές:
-
Αποφυγή της σεξουαλικής δραστηριότητας
-
Φόβος του οργασμού
-
Άγχος επίδοσης
-
Αποστροφή προς τον ερωτισμό
-
Αποχή και μοναξιά
-
Κατάθλιψη ή ιδεοψυχαναγκαστικά μοτίβα
Η σωματική δυσφορία διασταυρώνεται με την ψυχολογική, δημιουργώντας ένα σύνθετο πλέγμα δυσλειτουργίας που απαιτεί ολιστική προσέγγιση.
Αντιμετώπιση και θεραπευτική προσέγγιση
Η θεραπευτική προσέγγιση της διαταραχής παραμένει πειραματική. Έχουν δοκιμαστεί οργανικές παρεμβάσεις, όπως η απευαισθητοποίηση στο ίδιο το σπέρμα, με την ψυχοθεραπευτική παρέμβαση να καθίσταται απαραίτητη.
Σε ορισμένες περιπτώσεις έχουν σημειωθεί εντυπωσιακές βελτιώσεις, αλλά δεν υπάρχει ακόμη εδραιωμένο θεραπευτικό πρωτόκολλο.
Τελικές σκέψεις
Η διαταραχή αυτή είναι ίσως η πιο χαρακτηριστική περίπτωση συνδρόμου όπου το σώμα, αντί να ενισχύει την επιθυμία, την μειώνει τιμωρώντας την ηδονή. Και όσο σπάνιο κι αν είναι, αποκαλύπτει πόσο σύνθετη, εύθραυστη και ευάλωτη μπορεί να είναι η σεξουαλική λειτουργία, και πόσο συνδεδεμένο είναι το σώμα με την ψυχή.
Η αναγνώριση, η ενημέρωση και η επιστημονική έρευνα είναι απαραίτητες για να δοθεί ελπίδα και να φύγει ο φόβος και, ως αποτέλεσμα, να νοηματοδοτηθεί ξανά ο οργασμός όχι ως πηγή φόβου αλλά ως απόλαυση.
Δρ. Θάνος Ασκητής:
ΨΥΧΙΑΤΡΟΣ - ΣΕΞΟΛΟΓΟΣ
ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ ΨΥΧΙΑΤΡΙΚΗΣ EUC
ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΙΝΣΤΙΤΟΥΤΟΥ ΨΥΧΙΚΗΣ ΚΑΙ ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΗΣ ΥΓΕΙΑΣ
Δωρεάν Συμβουλευτική Γραμμή Ψυχικής & Σεξουαλικής Υγείας
Τηλ. επικοινωνίας: 210 779 79 79
https://askitis.gr/
