Δωρεάν αποστολή για παραγγελίες άνω των 49.00€
Κολπίτιδα ονομάζουμε μια φλεγμονή, ή μια μόλυνση που εμφανίζεται στον κόλπο της γυναίκας. Μπορεί να είναι εντελώς ασυμπτωματική, ή να προκαλέσει τσούξιμο, κνησμό και ακόμη και άτυπες εκκρίσεις. Πρόκειται για λοίμωξη του κατώτερου γεννητικού συστήματος από μύκητες, βακτήρια, παράσιτα και σεξουαλικά μεταδιδόμενους μικροοργανισμούς. Η φυσιολογική κολπική χλωρίδα φροντίζει για την προστασία του κόλπου, όταν όμως αυτή διαταραχθεί έπειτα-για παράδειγμα- από λήψη αντιβιοτικών, μπορεί να οδηγήσει σε αυξημένη ευαισθησία στις διάφορες κολπίτιδες. Η κολπίτιδα μπορεί επίσης να προκληθεί από κάποιους μικροοργανισμούς που μεταδίδονται σεξουαλικά, εμφανίζοντας συμπτώματα μετά από την ερωτική επαφή. Τέλος, τυχόν ατροφία του κόλπου λόγω μειωμένων επιπέδων οιστρογόνων μετά την εμμηνόπαυση, αλλά και ορισμένες δερματικές παθήσεις, μπορούν ακόμη να προκαλέσουν την εμφάνιση κολπίτιδας.
Η πιο συχνή αιτία κολπίτιδας σε γυναίκες ηλικίας 15-44 ετών. Προκαλείται από διάφορα βακτήρια, όπως το Gardnerella Vaginalis (Αιμόφιλος του κόλπου) και άλλα βακτήρια. Προκαλεί εκκρίσεις ανοιχτού γκρίζου χρώματος, υγρά με δυσοσμία και αίσθημα τσούξιμου.
Οφείλεται σε μύκητες της οικογένειας Candida Albicans ή σπανιότερα τους μύκητες non Albicans. Τα κύρια συμπτώματα είναι ερεθισμός των εξωτερικών γεννητικών οργάνων, κνησμός και πηχτές εκκρίσεις λευκού χρώματος. Η μυκητιασική κολπίτιδα που ονομάζεται και αλλιώς καντιντίαση, εμφανίζεται όταν διαταραχθεί η φυσιολογική ισορροπία στην περιοχή του κόλπου, όπου «ζει» αρμονικά ο μύκητας αυτός μαζί με άλλους μικροοργανισμούς.
Οι τριχομονάδες (Trichomonas Vaginalis) αποτελούν παράσιτα τα οποία μεταδίδονται με τη σεξουαλική επαφή, ευθύνονται δε για έντονη δυσφορία στα γεννητικά όργανα. Τα χαρακτηριστικά συμπτώματα περιλαμβάνουν κιτρινοπράσινες εκκρίσεις και τραχηλίτιδα.
Πρόκειται για το πιο συχνά σεξουαλικώς μεταδιδόμενο νόσημα. Παρόλο που συχνά δεν παρουσιάζουν συμπτώματα, αν δεν διαγνωστούν και αντιμετωπιστούν εγκαίρως, μπορεί να προσβάλλουν και τα άνω γεννητικά όργανα (σάλπιγγες, μήτρα), προκαλώντας φλεγμονή που πιθανώς θα έχει επίδραση στη γονιμότητα της γυναίκας.
Η μυκητιασική κολπίτιδα, ήπια σε γενικές γραμμές, εκδηλώνει συμπτώματα που περιλαμβάνουν:
Η κολπίτιδα απαιτεί τη χορήγηση της κατάλληλης αγωγής για τη μείωση των συμπτωμάτων και την οριστική αντιμετώπισή της. Το είδος όπως και η διάρκεια της αγωγής εξαρτώνται από το είδος του μικροοργανισμού που προκάλεσε τη φλεγμονή. Η διάρκεια της θεραπείας ενδέχεται να κυμαίνεται από 1 ημέρα ως και 2 εβδομάδες.
Η ενδεδειγμένη αγωγή περιλαμβάνει:
Όταν η κολπίτιδα οφείλεται λοιπόν στην υπερανάπτυξη κάποιου μύκητα, τότε συνιστάται η χορήγηση:
Ναι, είναι δυνατόν να εμφανιστεί ξανά κολπίτιδα μετά τη θεραπεία, σε ένα ποσοστό της τάξεως του 15-30%. Αυτό μπορεί να συμβεί κυρίως εάν υπάρχουν παράγοντες κινδύνου. Σε αυτή την περίπτωση, συνιστάται να επικοινωνήσετε με τον γιατρό σας για νέα θεραπευτική αξιολόγηση και συμβουλές για την πρόληψη επανεμφάνισης.
Με βάση τις μέχρι τώρα μελέτες, η αγωγή του συντρόφου δεν συνιστάται στην περίπτωση της βακτηριακής κολπίτιδας ή μυκητίασης, επειδή δεν πρόκειται για αμιγώς σεξουαλικά μεταδιδόμενους μικροοργανισμούς. Εάν όμως παρουσιάζει κι εκείνος συμπτώματα ή υποτροπιάζει συχνά η κολπίτιδα, τότε θα πρέπει να ακολουθήσει και εκείνος θεραπεία. Όταν η κολπίτιδα προκαλείται από αιτίες όπως η γονόρροια, οι τριχομονάδες, τα χλαμύδια, το ουρεόπλασμα κλπ, ο σύντροφός σας επιβάλλεται να λαμβάνει συστηματική θεραπεία.
Κατά τη διάρκεια του κύκλου, οι ορμονικές αλλαγές οδηγούν σε αλλαγή του pH του κόλπου. Ετσι, προκύπτει αλλαγή της όλης σύστασης της κολπικής χλωρίδας. Γι’ αυτόν το λόγο η εμφάνιση των μυκητιάσεων, για παράδειγμα, παρατηρείται πιο συχνά λίγο πριν από την περίοδο. Κάποιες φορές, η ενόχληση που προκαλείται από την κολπίτιδα υποχωρεί όταν ξεκινά η έμμηνος ρύση, πράγμα όμως που δεν είναι ξεκάθαρο αν οφείλεται στο ότι η περίοδος δρα καθαρτικά, ή αν αυτή αποκαθίσταται με τη επήρρεια ορμονικής επίδρασης.
Σε ορισμένες περιπτώσεις κολπίτιδας, όπως η απλή μυκητίαση, ενδέχεται να είναι αρκετές ορισμένες κολπικές πλύσεις, ή προϊόντα που στοχεύουν στη ρύθμιση του pH και την αποκατάσταση της φυσιολογικής χλωρίδας του κόλπου. Οι ίδιες θεραπευτικές προσεγγίσεις μπορούν να χρησιμοποιηθούν ‘ωστε να προληφθούν τυχόν υποτροπές της κολπίτιδας. Σε άλλες όμως περιπτώσεις, η φαρμακευτική θεραπεία κρίνεται ως απαραίτητη, είτε αυτή είναι συστημική είτε τοπική, για να αποφευχθούν πιθανές σοβαρές επιπλοκές.
Μπορεί ο κόλπος να συνορεύει σε ανατομικό επίπεδο με το ουροποιητικό σύστημα, όμως πρόκειται για δύο τελείως διαφορετικά συστήματα οργάνων. Επομένως, απαιτείται η ταυτόχρονη θεραπεία και των δύο συστημάτων.
Για την ανίχνευση της κολπίτιδας, απαιτείται μια κλινική εξέταση που πραγματοποιείται από τον γυναικολόγο. Αφού λάβει το λεπτομερές ιατρικό ιστορικό από την ασθενή, προχωρά σε μια γυναικολογική εξέταση και στη λήψη δείγματος κολπικού υγρού για καλλιέργεια. Η διάρκεια της εξέτασης δεν υπερβαίνει τα 15-20 λεπτά και δεν απαιτεί ειδική προετοιμασία. Είναι ουσιώδες να σημειωθεί εδώ ότι δεν πρέπει να παραλείπετε τις τακτικές επισκέψεις στον γυναικολόγο, καθώς ορισμένες κολπίτιδες μπορεί να παραμείνουν ασυμπτωματικές και να ανιχνεύονται μόνο με συγκεκριμένη εξέταση. Η έγκαιρη διάγνωση και αντιμετώπιση της κολπίτιδας είναι ουσιώδης για την αποφυγή πιθανώω, σχετικών, σοβαρών επιπλοκών.
