Δωρεάν αποστολή για παραγγελίες άνω των 49.00€
Ο τόσο κοινός σε όλους βήχας, αποτελεί ένα σύμπτωμα που δηλώνει διαταραχή στις αναπνευστικές οδούς και μπορεί να διαρκέσει για εβδομάδες(μέση διάρκεια του βήχα από εποχική ίωση, 18 μέρες). Ανήκει στους αμυντικούς μηχανισμούς του οργανισμού και βοηθάει στην απομάκρυνση των βλεννωδών εκκρίσεων από το αναπνευστικό μας σύστημα, ή ακόμη εμποδίζει την είσοδο στον πνεύμονα ερεθιστικών αερίων και υγρών. Σε καμία περίπτωση δεν θεωρείται ένα φυσιολογικό σύμπτωμα, οφείλει δε ο ασθενής να απευθύνεται στον γιατρό του εφόσον ο βήχας του επιμένει.
Ο βήχας διακρίνεται σε δύο είδη, ανάλογα με το εάν παράγει φλέγματα ή όχι.
Η αντιμετώπιση του ενός ή του άλλου, εξαρτάται από την αιτία του βήχα και πραγματοποιείται με αντιβηχικά, βλεννολυτικά, ή αντιβιοτικά φάρμακα.
Μπορεί να αποδοθεί σε αλλεργίες, βρογχόσπασμο, άσθμα, γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση, φάρμακα, έκθεση σε ένα ερεθιστικό παράγοντα όπως είναι η σκόνη ή ο καπνός, χημικές ουσίες κ.ά.
Συνήθως αντιμετωπίζεται με αντιβηχικά φάρμακα που δρουν στον εγκέφαλο, ανακουφίζοντας μεν από τα συμπτώματα, αλλά μόνο προσωρινά αφού δεν αντιμετωπίζεται η αιτία. Στις περισσότερες περιπτώσεις μετατρέπεται σε υγρό βήχα, οπότε ενδείκνυνται αποχρεμπτικά-βλεννολυτικά φάρμακα που θα συνταγογραφήσει ο θεράπων ιατρός. Εδώ πρέπει να σημειωθεί ότι τα αντιβηχικά φάρμακα πρέπει να λαμβάνονται με επιφύλαξη και μόνο όταν πρόκειται για ξηρό βήχα, καθώς αντενδείκνυνται στον υγρό, μιας και καταστέλλουν τον βήχα, εγκλωβίζουν τα φλέγματα και εμποδίζουν την απόχρεμψη με κίνδυνο την πιθανή εξέλιξη της ίωσης.
Αυτός ο βήχας συνοδεύεται από την παραγωγή φλεγμάτων, συνήθως δε αποτελεί σύμπτωμα των κοινών λοιμώξεων, ή χρόνιων παθήσεων των πνευμόνων, της ρινικής καταρροής κλπ. Εμφανίζεται συχνότερα στους καπνιστές, οι οποίοι συνηθέστατα αναπτύσσουν χρόνια βρογχίτιδα (πτύελα), μια κατάσταση που θεωρείται ως το πρώτο στάδιο της χρόνιας αποφρακτικής πνευμονοπάθειας (ΧΑΠ). Αντιμετωπίζεται με βλεννολυτικά φάρμακα (όπως η αμβροξόλη) που ρευστοποιούν τα φλέγματα και στοχεύουν στην αιτία του προβλήματος, βελτιώνοντας συνάμα την λειτουργία του κροσσωτού επιθηλίου ώστε να πραγματοποιηθεί η απόχρεμψη πιο εύκολα και πιο γρήγορα.
Η αμβροξόλη κυκλοφορεί στα φαρμακεία σε διάφορες μορφές: σε σιρόπι για παιδιά και ενήλικες, σε κάψουλες και σε παστίλιες.
Αντιβιοτικά πρέπει να λαμβάνει ο ασθενής μόνο σε περίπτωση μικροβιακής λοίμωξης και πάντοτε με σύσταση γιατρού.Υπολογίζεται εν τούτοις ότι στο τουλάχιστον 50% των ασθενών που απευθύνονται στους γιατρούς και υποφέρουν από βήχα χορηγείται αντιβίωση, παρότι οι ιώσεις οφείλονται σε ιούς( ενώ τα αντιβιοτικά καταπολεμούν τα βακτήρια και όχι τους ιούς).
Οι φυσιολογικές και ανοσολογικές αλλαγές που παρατηρούνται κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης κάνουν τις γυναίκες σημαντικά πιο επιρρεπείς σε μια μεταδοτική λοίμωξη. Ως αποτέλεσμα, οι έγκυες γυναίκες μπορεί να νοσήσουν σοβαρά.
Η ευαισθησία για μια σοβαρή ασθένεια αυξάνεται κατά τις περιόδους εποχικής γρίπης και τις επιδημίες όταν ο βήχας και το κρυολόγημα είναι ευρέως διαδεδομένα.
Τα περιγεννητικά αποτελέσματα μπορεί να κυμαίνονται από απλό κρυολόγημα και βήχα, χωρίς επιπλοκές, έως συγγενείς αναπηρίες και πιθανή απώλεια εγκυμοσύνης.
Η έρευνα δείχνει επίσης ότι οι πιθανότητες αποβολών, μωρού με χαμηλό βάρος γέννησης ή πρόωρου μωρού μπορεί να αυξηθούν εάν το κρυολόγημα και ο βήχας μείνουν χωρίς θεραπεία κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης.
Ο κίνδυνος να έχει το μωρό συγγενείς αναπηρίες αυξάνεται επίσης εάν η μητέρα έχει μολυνθεί από ιούς του αναπνευστικού που προκαλούν κρυολόγημα και βήχα στο πρώτο τρίμηνο της εγκυμοσύνης.
Η μόλυνση μπορεί επίσης να μεταφερθεί στο αγέννητο παιδί μέσω του πλακούντα.
Οι ιοί μπορεί να μην επηρεάσουν άμεσα το μωρό. Ωστόσο, ο πυρετός έχει αρνητικές επιπτώσεις στο αναπτυσσόμενο μωρό.
Επομένως, μια λοίμωξη από κρυολόγημα και βήχα κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης μπορεί να επηρεάσει το μωρό από την αρχή της μόλυνσης. Οι ιογενείς λοιμώξεις του αναπνευστικού πρέπει να αντιμετωπίζονται έγκαιρα. Διαφορετικά, μπορεί να οδηγήσουν σε δευτερογενείς βακτηριακές λοιμώξεις άλλων οργάνων.
Σοβαρή λοίμωξη κατά το τελευταίο τρίμηνο της εγκυμοσύνης μπορεί να οδηγήσει σε θανατηφόρες επιπλοκές.
Ρένα Κάντζα, Αρθρογράφος
