Δωρεάν αποστολή για παραγγελίες άνω των 49.00€
Πρόκειται για μια νευρολογική, αναπτυξιακή διαταραχή που επηρεάζει άτομα κάθε εθνικότητας και γεωγραφικής κατανομής, θρησκεύματος, οικονομικής ή κοινωνικής τάξης. Το σύνδρομο έχει αρκετές ομοιότητες με τον αυτισμό και προκαλεί δυσλειτουργία στο πώς το άτομο αντιλαμβάνεται τον κόσμο γύρω του, πώς επικοινωνεί και ιδιαίτερα πώς μπορεί να κατανοεί τις σκέψεις και τα συναισθήματα των συνανθρώπων του. Η νοημοσύνη και η ακαδημαϊκή παιδεία των ανθρώπων αυτών, δεν αποκλίνει από την συνήθη μέση, όμως στις πιο λεπτές πτυχές της κοινωνικής επικοινωνίας είναι πιθανόν να υπάρξουν δυσάρεστες επιδράσεις.
Η διαταραχή αναγνωρίστηκε επίσημα μόλις το 1994, ενώ τα ακριβή αίτιά της παραμένουν ακόμη αντικείμενο έρευνας. Πιθανολογείται πάντως, πως τόσο η γενετική προδιάθεση μέσω της κληρονομικότητας, όσο και οι περιβαλλοντικοί παράγοντες, έχουν αντίκτυπο στη νευροβιολογική εξέλιξη του εγκεφάλου και στην δημιουργία του εν λόγω συνδρόμου. Αντίθετα, δεν φαίνεται να επιδρούν σε αυτό η ανατροφή του ατόμου, ή ακόμη και το σύνολο των κοινωνικών του εμπειριών.
Εμμονή σε ρουτίνες, περιορισμένα ενδιαφέροντα, υπερευαισθησία ή υποευαισθησία, δυσκολία στην κοινωνική αλληλεπίδραση, κινητική αδεξιότητα και ένας πολύ ιδιαίτερος τρόπος σκέψης αποτελούν συνήθη χαρακτηριστικά πάσχοντος. Στα παιδιά, η δυσκολία να διατηρήσουν φιλίες με τους συνομηλίκους τους ενώ ιδιαιτέρως πολύ την επιζητούν, πιθανόν να συναρτάται με την ασθένεια. Η έκφραση του προσώπου των ανθρώπων με Asperger, μπορεί να εμφανίζεται επίπεδη, οι δε χειρονομίες τους υπερβολικές, αδέξιες και μη συμβατές με το περιεχόμενο των λόγων τους. Αυτή η κοινωνικά «ακατάλληλη» συμπεριφορά συχνά συμβάλει στην μοναχικότητα των ατόμων αυτών.
Υπάρχουν όμως και κάποια «δώρα» ή θετικά σημεία σε όλη αυτή την κατάσταση: Αυξημένη επικέντρωση σε λεπτομέρειες, επιμονή, μνήμη, πάθος και πίστη, πρωτοτυπία, ικανότητα μοναχικής εργασίας, όλα αυτά πιστώνονται στην ιδιαιτερότητα της συμπεριφοράς αυτών των ατόμων.
Η ποιότητα ζωής όσων έχουν σύνδρομο Asperger μπορεί να βελτιωθεί με διάφορες θεραπευτικές προσεγγίσεις. Σε αυτές περιλαμβάνονται οι συμπεριφορικές και εκπαιδευτικές παρεμβάσεις, παρεμβάσεις κοινωνικής αλληλεπίδρασης, ακόμη δε και αλλαγή της διατροφής. Σε ορισμένες δε περιπτώσεις, η κατάλληλη φαρμακευτική αγωγή τείνει να είναι βοηθητική στον έλεγχο κάποιων συμπτωμάτων.
Άρης Πασχαλίδης - Φαρμακοποιός
